تولد یک ریتم، موسیقی هاوس چیست؟
در گوشه‌های کم‌نور کلوبهای زیرزمینی و قلب‌های تپنده جشنواره‌های موسیقی الکترونیک، موسیقی هاوس حاکم است. این موسیقی، چیزی بیش از یک ژانر است. موزیک هاوس یک فرهنگ، یک حرکت و ضربان قلبی است که در رگ‌های شب طنین‌انداز می‌شود. برای درک ماهیت موسیقی هاوس، باید سفری آهنگین را آغاز کنیم که از ضربات نت‌های موسیقی فراتر رفته و در روح این پدیده درخشان غوطه‌ور شود. در این مقاله از سایت زیکو، نماینده تجهیزات صوتی زیکو در ایران، بیشتر با موسیقی هاوس و آلات موسیقی آن آشنا می‌شویم.
موسیقی هاوس چیست؟ برای پاسخ باید به زندگی شبانه جوانان شیکاگوی دهه 80 میلادی بازگردیم. موسیقی هاوس در اوایل دهه 1980 ظهور کرد. جوانانی اغلب اهل امریکای لاتین یا افریقایی تبار که علاقمند بودند سبکی جدید را ایجاد کنند و به کلوبهای شبانه شان حس و حالی جاندار تر از سبک دیسکو بدهند، این سبک را پایه گذاری کردند.
دلایل نام‌گذاری موسیقی هاوس
مهم‌ترین دلیلی که برای نام‌گذاری سبک موسیقی هاوس بیان می‌شود، شروع کار آن در کلوبی با نام وارهاوس بوده است. از دلایل دیگری که برای این نام گذاری گفته شده، این بوده که دی جی‌هایی که این سبک را بنیان گذاشتند، آن را در خانه‌هایشان هم می‌نواختند. یک دیدگاه دیگر معتقد است دلیل این نام‌گذاری به مکانی که برای نخستین‌بار این سبک در آن تولید شد بازمی‌گردد. وارهاوس، کلوبی شبانه بود مملو از جوانان پرشوری که دیگر سبکهای الکترونیک آنها را اقناع نمی‌کرد و به دنبال رویکردی تازه بودند. همین به انقلابی در موسیقی انجامید که از محله ساوت ساید شیکاگو آغاز شد.
تاریخچه شکل‌گیری موسیقی هاوس
دی جی‌ها و تهیه‌کنندگانی مانند فرانکی ناکلز، لری هرد و مارشال جفرسون شروع به آزمایش صداهای الکترونیکی کردند و از دیسکو، فانک و سول الهام گرفتند. به این ترتیب همه چیز در یک کلوپ کوچک به نام ”وارهاوس” آغاز شد که بین سال‌های 1977 تا 1983 فعالیت می‌کرد، جایی که دی جی فرانکی ناکلز پیشگام صدای جدیدی شد که به زودی جهان را مجذوب خود کرد. مشهور است که فارلی جک مستر فانک، گفته است که در سال 1982، من در باشگاهی به نام The Playground دیجی می‌کردم و یک دیجی در یک باشگاه رقیب به نام The Rink نزد من آمد. او یک شب به باشگاه من آمد، و وارد غرفه دی جی شد و به من گفت: ”من حقه ای دارم که همه مردم را از باشگاه شما بیرون می کشد و به باشگاه من می برد – اسمش موسیقی هاوس است.
شاید به این موضوع نیز علاقمند باشید: آموزش موسیقی را از کجا شروع کنیم؟
ویژگی‌ها و زیر ژانرهای موسیقی هاوس
موسیقی هاوس، سبک موسیقی ای است که تا حدی مشابه با دیسکو است و تا حدی هم به سبک تکنو نزدیک است. مهم‌ترین تفاوت سبک هاوس و سبک تکنو در استفاده سبک تکنو از کیبورد است که در موسیقی هاوس جایگاهی ندارد. موسیقی هاوس یک ژانر از موسیقی رقص الکترونیک است که در اوایل دهه 1980 در شیکاگو، ایالات متحده ایجاد شد. از آن زمان به بعد تکامل یافته و به زیرژانرهای مختلفی تبدیل شده است که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. هنگام مقایسه موسیقی هاوس با سایر ژانرهای موسیقی الکترونیک، چندین تفاوت کلیدی را می توان عنوان کرد:
1. تمپو و ریتم: موسیقی هاوس معمولاً دارای ضربان ثابت 4/4 با سرعتی بین 120 تا 130 ضربه در دقیقه (BPM) است. این ریتم ثابت، فاصله ای را ایجاد می‌کند که برای رقصیدن مناسب است و در مقایسه با ژانرهای سریع‌تر ، احساس آرامش بیشتری دارد.
2. تأثیرات: موسیقی هاوس به شدت از موسیقی دیسکو و سول نشأت می‌گیرد و عناصری مانند خطوط باس فانکی و آوازهای روح‌انگیز را در خود جای داده است. سایر ژانرهای موسیقی الکترونیک، مانند تکنو یا درام و بیس، ممکن است تأثیرات مانند صداهای صنعتی، زیبایی‌شناسی آینده‌نگر، یا ریتم‌های سریع‌تر متفاوتی داشته باشند.
3. ملودی ها و آوازها: موسیقی هاوس بیش از سایر موسیقی های با ژانر الکترونیکی قابلیت استفاده از ملودی و ترانه را دارد. در حالی که سایر ژانرهای الکترونیکی نیز ممکن است دارای ملودی و آواز باشند، اغلب آنها به طور متفاوتی استفاده می شوند. به عنوان مثال، موسیقی ترنس تمایل دارد بر ملودی های بلند و نشاط آور تأکید کند، در حالی که تکنو ممکن است بیشتر بر روی الگوهای مصنوعی تکراری و هیپنوتیزمی تمرکز کند.
4. زیر ژانرها و واریاسیون ها: موسیقی هاوس، ژانری است که به راحتی نمی تواند طبقه بندی شود و به همین دلیل است که آن را با زیرژانرهای متعددش می شناسند که بر اساس سلیقه های مختلف پدید آمده اند. دیپ هاوس (Deep house) ملودی روح بخشی دارد و برعکس تک هاوس (Tech house) پرانرژی است. زیرژانر اسید هاوس (Acid house) با ریتم تکراری اش، هیپنوتیزم کننده است و نشان می دهد که موسیقی هاوس، توان گسترده ای برای خلق افق های تازه موسیقیایی دارد.
5. اتمسفر و انرژی: موسیقی هاوس اغلب با هدف ایجاد یک فضای مثبت و نشاط آور در پیست رقص است. تمرکز آن بر شیار و دسترسی به فضایی آرام تر و شادتر کمک می کند. در مقابل، ژانرهایی مانند موسیقی صنعتی یا تاریک محیطی ممکن است حالات تاریک تر و درونگراتر را بررسی کنند، در حالی که ژانرهایی مانند درام اند بیس یا هاردکور می توانند پرانرژی و شدیدتر باشند.
6. DJ culture: موسیقی هاوس ارتباط قوی بافرهنگ دی جی (دی جی کالچر) دارد و دی جی ها نقش مهمی در توسعه و ترویج آن دارند. دی جی‌ها اغلب از تکنیک‌های میکس، مانند beatmatching و blending، برای انتقال یکپارچه بین آهنگ‌ها و حفظ جریان مداوم موسیقی استفاده می‌کنند. این تأکید بر اجرای دی جی و توانایی خواندن و پاسخ به انرژی جمعیت، جنبه تعیین‌کننده فرهنگ موسیقی خانه است.
این تفاوت‌ها مطلق نیستند و همپوشانی و ترکیب قابل‌توجهی بین ژانرهای مختلف موسیقی الکترونیک وجود دارد. علاوه بر این، موسیقی الکترونیک چشم‌اندازی دائماً در حال تکامل دارد و قدرت آن را دارد که از طریق زیرژانرها و ترکیب‌های جدیدش، سبکهای تازه‌ای را رونمایی کند.
شاید به این موضوع نیز علاقمند باشید: موسیقی درمانی چیست؟
موسیقی هاوس در دیگر کشورها
آنچه در باشگاه‌های صمیمی شیکاگو آغاز شد به سرعت بال‌های خود را در سراسر جهان گسترش داد. موسیقی هاوس به یک نیروی متحدکننده تبدیل شد و مردم را از همه اقشار زیر یک سقف یا بهتر است بگوییم زیر یک ریتم تپنده گرد هم آورد. ضربان عفونی آن از مرزهای فرهنگی فراتر رفت و جامعه‌ای جهانی ایجاد کرد که به زبان جهانی موسیقی صحبت می‌کند. در فرانسه گروهی با نام دفت پانک (Daft Pank) این موسیقی را به اوج خود رسانید.
موسیقی هاوس در ایران
در ایران موسیقی هاوس را اغلب در عروسی‌ها و مراسم جشن و شادی پخش می‌کنند.
یکی از نوازندگان برجسته ایران که به صحنه موسیقی هاوس کمک کرده است Dubfire است. علی شیرازی نیا معروف به داب فایر در تهران متولد شد. او بعداً به ایالات متحده نقل مکان کرد و به عنوان نیمی از گروه دو برنده جایزه گرمی دیپ دیش (Deep Dish) به شهرت رسید. دیپ دیش در درجه اول به خاطر صدای پیشرو و عمیق هاوس شناخته می‌شود و داب فایر علاوه بر استفاده از این سبک، به دلیل روش انفرادی خودش در استفاده از موسیقی الکترونیکی تکنو و تجربی مشهور است. آهنگ او “Roadkill” محصول سال 2007 یکی از تولیدات قابل‌توجه او است که ریتم‌های هیپنوتیزمی، طراحی پیچیده صدا و عناصر جوی را درهم‌آمیخته است. میراث ایرانی داب فایر بر رویکرد او به موسیقی تأثیر گذاشته است و چشم‌اندازی منحصربه‌فرد را به صحنه جهانی موسیقی هاوس و تکنو ارائه میدهد.
شاید به این موضوع نیز علاقمند باشید: روش های آموزش موسیقی به کودکان
سبک زندگی طرفداران موسیقی هاوس:
موسیقی هاوس فقط مربوط به موسیقی نیست. این یک سبک زندگی است، فرهنگی که فراگیری و پذیرش را ترویج می‌کند. زمین رقص به پناهگاهی تبدیل می‌شود که افراد می‌توانند آزادانه خود را بیان کنند، موانع را از بین ببرند و ارتباطاتی را ایجاد کنند که فراتر از کلمات است. در دنیای موسیقی هاوس، همه استقبال می‌کنند و تنها شرط آن، تمایل به تسلیم‌شدن در برابر موسیقی است.
بهترین‌های موسیقی هاوس
1. فرانکی ناکلز (Frankie Knuckles) 1955-2014: معروف به “پدرخوانده هاوس”، ناکلز دی جی و تهیه کننده پیشگام و اهل شیکاگو بود. کار او در باشگاه Warehouse در اوایل دهه 1980 نقشی اساسی در شکل دادن به سبک موسیقی هاوس ایفا کرد. ناکلز یکی از شناخته‌شده‌ترین آهنگهای فرانکی ناکلز، «عشق تو» است که در سال 1987 منتشر شد. این قطعه یک موسیقی کلاسیک از موسیقی هاوس محسوب می‌شود و استعداد او را در ترکیب آوازهای روح‌انگیز با ترک آهنگهای مسری نشان میدهد.
2. لری هرد (آقای فینگرز) متولد 1960 : لری هرد که با نام مستعار خود آقای فینگر نیز شناخته می شود، یک چهره افسانه ای در صحنه موسیقی هاوس است. استفاده نوآورانه او از سینت سایزرها و ترکیبات روحی کمک قابل توجهی به توسعه دیپ هاوس کرد. آقای فینگرز آهنگ نمادین “Can You Feel It” را ساخت که از سال 1986 اغلب به عنوان یکی از بهترین ساخته های موسیقی هاوس در تمام دوران در نظر گرفته می شود. ملودی های عمیق و احساسی و فضای روح انگیز آن جایگاه آن را به عنوان یک کلاسیک جاودانه تثبیت کرده است.
3. مارشال جفرسون (Marshall Jefferson) متولد 1959: مارشال جفرسون، تهیه کننده و دی جی تاثیرگذار، با آهنگ های کلاسیک متعدد هاوس اعتبار دارد. کار او، از جمله نماد نمادین “Move Your Body”، به تعریف صدای اولیه خانه شیکاگو کمک کرد. این آهنگ تاثیرگذار (سرود موسیقی خانه) در سال 1986 منتشر شد. این آهنگ به سرود صحنه موسیقی خانه شیکاگو تبدیل شد و به عنوان یکی از مهم ترین و ماندگارترین آهنگ های این ژانر شناخته می شود.
4. دریک کارتر (Derrick Carter) متولد 1969: یک چهره برجسته در صحنه شیکاگو هاوس، دریک کارتر است که به خاطر مجموعه های متنوع دی جی و مشارکت در ژانر موسیقی هاوس شناخته شده است. سبک او که از زیرژانرهای مختلف بهره می گرفت، باعث شده است که نامی قابل احترام در جامعه بین المللی موسیقی هاوس باشد. در حالی که دیسکوگرافی دریک کارتر گسترده است، ریمیکس او از “Follow Me” توسط Aly-Us در سال 1992 اغلب به عنوان یکی از بهترین آثار او در نظر گرفته می شود. این توانایی او را در القای شیار و فانک در تولیداتش نشان می دهد و فضایی گیرا و رقص آمیز ایجاد می کند.
5. کری چندلر (Kerri Chandler) متولد 1969: یک دی جی، تهیه کننده و صاحب برچسب «پرکار» است که به خاطر رویکرد خود به موسیقی هاوس که التقاط سبکهای جاز و سول بود، شهرت دارد. آهنگ های عمیق و ترک های افکت دار او، که اغلب دارای سازهای غنی و ملودی های نشاط آور هستند، او را به شهرت رسانیده است. یکی از آهنگ های برجسته کری چندلر “Atmosphere” است که در سال 1993 منتشر شد. خط بیس عمیق، آکوردهای روح انگیز و آوازهای مسحورکننده آن نمونه ای از سبک خاص او است و آن را به یک کلاسیک محبوب در بین علاقه مندان به موسیقی هاوس تبدیل کرده است.
6. لوئیس وگا (Louie Vega) متولد 1965: لوئی وگا یک دی جی، تهیه کننده و ریمیکس برنده جایزه گرمی است. آثار او شامل زیرژانرهای مختلف House است و تأثیر قابل توجهی بر صحنه موسیقی رقص جهانی داشته است. لویی وگا به عنوان بخشی از دو گروه Masters at Work، در آهنگهای تاثیرگذار متعددی شرکت داشته است. یکی از تولیدات برجسته آنها “to be in love” در سال 1997 منتشر شد. این آهنگ روح انگیز و نشاط آور استعداد آنها را در ترکیب موسیقی هاوس با تاثیرات لاتین و جاز به نمایش می گذارد.
7. پگی گو(Peggy Gou) متولد 1991: پگی گو، دی جی و تهیه کننده کره جنوبی، با سبک التقاطی خود که ترکیبی از عناصر هاوس، تکنو و دیسکو است، به شهرت رسیده است. رویکرد نوآورانه او باعث شهرت او به عنوان یکی از چهره های برجسته در موسیقی الکترونیک معاصر شده است. پگی گو در سال های اخیر به شهرت رسیده است و به یکی از مهیج ترین و همه کاره ترین هنرمندان در موسیقی هاوس تبدیل شده است. سبک التقاطی او عناصری از هاوس، تکنو و دیسکو را در هم می آمیزد و آهنگ های مسخ کننده و دی جی ست های جذاب او شهرت گسترده ای را به دست آورده است.
موسیقی هاوس فراتر از یک سبک است. این پژواک ضربان قلب‌هایی است که به ریتم آن پناه می‌برند. سبک موسیقی هاوس، مناسب جشن و شادی است، ریتم دارد و گواهی بر قدرت اتحادبخش و شادی‌آفرین موسیقی برای مردم است. اگر بار دیگر خود را در ریتم موسیقی هاوس گم کردید، بدانید بخشی از یک جنبش موسیقی هستید که فراتر از کلاب‌های شیکاگو، امروز به تمامی محافل پایکوبی نفوذ کرده است. دیگر مقالات سایت زیکو درباره موسیقی و سبکهای مختلف موسیقی را با ما دنبال کنید.
بدون دیدگاه