سینمای قرن بیستم ، بسیار متفاوت با سینمای صد سال گذشته است . تصویر وضوح بیشتری دارد، اکثر فیلم های امروزه رنگی هستند و از افکت های کامپیوتری و جلوه های ویژه بیشتری استفاده می‌شود. اما یکی از بزرگترین تغییرات در زمینه سیستم صدا رخ داده است. در تماشاخانه های دهه 1930، کل سیستم صوتی ، یک بلندگوی مجزا یا مجموعه‌ای از بلندگوها بود که پشت صحنه نمایش قرار می‌گرفت. امروزه تماشاگران فیلم و سینما انتظارات بیشتری دارند و توقع دارند صدا را از تمام جهات با وضوح بالا و جذابیت بیشتری بشنوند.
صدای سینمای دیجیتال (CDS) یک فرمت صدای فراگیر چند کاناله بود که برای فیلمهای سینمایی در اوایل دهه 1990 مورد استفاده قرار گرفت . این سیستم توسط ایستمن کداک و شرکت تابش نوری توسعه یافته است . CDS به سرعت توسط سیستم دیجیتال تئاتر (DTS) و فرمت های دیجیتال دالبی جایگزین شد . فرمت CDS آهنگ های صوتی آنالوگ را روی 35 و 70 میلیمتر با صدای گسسته 5.1 جایگزین کرد . آهنگ 5.1 با استفاده از صدای PCM 16 بیتی در یک فشرده سازی مدولاسیون دلتا کدگذاری شد که منجر به سطح فشرده سازی 1.4 شده است . کانال های صوتی در CDS همانند سیستم های فعلی 5.1 با چپ، مرکز، راست، چپ صدا، راست محدوده و LFE تنظیم شده اند. همه موسیقی های فیلمها از تمام کانالهای 5.1 CDS استفاده نمی کنند ، مانند فیلم Edward Scissorhands، که تنها با استفاده از 4 کانال دالبی پشتیبانی شد . فیلم سرباز جهانی آخرین فیلمی بود که سیستم CDS را کدگذاری کرد .
اطلاعات دیجیتال شبیه به دیجیتال دالبی و SDDS بر روی فیلم چاپ شد . با این حال، بر خلاف آن فرمت ها، هیچ پشتیبان نوری آنالوگ در 35 میلیمتر و هیچ پشتیبان مغناطیسی در 70 میلیمتر وجود ندارد، به این معنی که اگر اطلاعات دیجیتال به نحوی آسیب دیده باشد، هیچ صدایی در آن وجود نخواهد داشت . این یکی از عواملی بود که باعث نابودی اجتناب ناپذیر آن شد. فرمت جدید دیجیتال دالی اطلاعات خود را به یک منطقه دیگر (در بین سوراخ زاویه فیلم) نقل مکان کرد، که از آن طریق آهنگهای نوری را حفظ نمود .
توسعه و مسائل فنی
قبل از توسعه صدای سینمای دیجیتال ، یک سیستم شش آهنگی وجود داشت که به صورت اپتیکی خوانده میشد ، که سیستم صداگذاری روی فیلمها از فرمت کدگذاری PCM پشتیبانی میکرد که در صنعت زیاد روش معقول و مناسبی نبود . با این حال، در یک تلاش مشترک برای مدت سه سال و با سرمایه گذاری 5 میلیون دلار، کداک یک نگاتیو فیلم با ریزه کاری ویژه و با وضوح بالا که قادر به ذخیره اطلاعات بیشتر نسبت به فیلم های قبلی است، تولید کرد و شرکت تابش نوری یک سیستم کد گذاری صحیح و تصحیح خطا را ایجاد کرد ، که باعث شد سیستم صدای دیجیتال سینمایی به وجود آید . تست های اولیه نشان داد که تراکم های بسته بندی لازم برای دستیابی به صدا و میزان خطای دیجیتال با وضوح بالا قابل مقایسه با فرمت Compact Disc نیست که با استفاده از نگاتیو فیلم جدید با رزولوشن بالای کداک امکان پذیر شد و در هنگام پخش طبیعی، فیلم قابل توجهی نبود . در یک حرکت جنجالی (مهندسان ORC علیه آن جنگیدند، اما مدیریت آنها را لغو کرد)، تصمیم گرفتند برای استفاده از منطقه ای که معمولا برای صدا در استانداردهای فیلم نوری 35 میلی متری و 70 میلی متری فیلم ذخیره می شود، برای تراک های صوتی و داده های دیجیتال جدید CDS استفاده شود . شش کانال صوتی اجرا شد؛ پنج کانال صوتی با پهنای باند کامل (سه پشت صفحه نمایش و دو کانال فراگیر) به ورودی سیستم به عنوان نمونه های 16 بیتی خطی در یک نرخ نمونه برداری 44.1 کیلوهرتز اعمال شد . نمونه های داده ها با استفاده از Delta-Modulation فشرده شده و به کلمات 12 بیتی بتبدیل شدند، که در هر 32 نمونه، یک فرم 16 بیتی خط اصلی خود را حفظ کرد تا مرجع دقیق هر 726μm تبدیل شوند . کانال ساب ووفر (0.1 کم اثر فرکانس) Delta-Modulation را استفاده نکرده است . در عوض، نرخ نمونه برداری 44.1 کیلوهرتز به 1378 هرتز کاهش یافته است، که موجب پهنای باند صوتی 114Hz با استراتژی های anti-aliasing و anti-imaging در بقیه محدوده فرکانس می شود .
علاوه بر شش کانال صوتی دیجیتال، سه کانال داده / کنترل فراهم شده است . یک کانال کد زمان SMPTE و یک کانال دیگر برای سیگنال های کنترل MIDI انعطاف پذیری برای انجام تئاتر و یا هماهنگ سازی خارجی تجهیزات فراهم شد . کانال داده سوم، یک مسیر شناسایی، می تواند برای ضبط انواع مختلف پارامترهای مشخص شده توسط کاربر برای فیلم (مانند باز کردن / بستن پرده، حرکت صندلی یا جلوه های نورانی) استفاده شود. با توجه به این واقعیت که سیستم CDS تنها برای دو سال قبل از خروج کامل از بازار در دسترس بود، استفاده از کد زمانی SMPTE یا کانال های MIDI تا کنون اجرا نشد . از آنجا که سرعت داده 5/8 میلیون بیت بر ثانیه (5.8 مگابیت بر ثانیه) بود، شناسایی و اصلاح خطای آن ، زمان قابل توجهی مورد نیاز بود . یک کد بلوک Reed-Solomon سفارشی طراحی شده با کاراکترهای CRC اضافی برای اصلاح خطا استفاده شد .
Interleaving از نمونه های عجیب و غریب و حتی صوتی برای محافظت در برابر خطاهای پشت سر هم انجام شد . همانطور که در ماشین آلات نوار صوتی، مشکلات حمل و نقل با تنش، راهنماها، و عرضه و برداشتن قرقره ها می تواند به طرز عمودی یا افقی منجر شود، و اندازه آن تنها 14μm بود ، زمان دقیق و پیگیری ضروری بود ، بدین ترتیب سیستم CDS نیاز به نصب تغییرات پروژکتور ویژه برای صاف کردن مسیر حرکت فیلم و ثابت نگه داشتن سرعت را داشت . بعدها مشخص شد که اصلاحات در پروژکتور ها مورد نیاز نبودند و حساسیت سیستم های CDS نسبت به سرعت فیلم نامناسب ناشی از دیود نادرست در ماژول رمزگذار CDS بود . ردیابی افقی توسط یک سروو دیجیتال 76 مگاهرتزی ارائه شد، در حالی که زمان بندی عمودی با الگوریتمی که در فرمت داده خود نوشته شده بود انجام شد . ردیف داده ها به صورت افقی اسکن شده بودند، بنابراین برای این اصلاح خطا، یک کد زمان محدود برای زمان خود استفاده می شد . نقشه برداری 6 تا 8 بیتی بعد از رمزگذاری انجام شد تا اطمینان حاصل شود که هر کلمه 8 بیتی دقیقا شامل چهار عدد باشد. این فرم همسانی در اصلاح اشتباهات پس از رمزگشایی کار می کرد .
یک یادداشت ویژه :
محصولات و تجهیزات صوتی زیکو ، با توجه به نیاز مشتری و بازار کشور و با استفاده از فناوری روز دنیا و با بهره گیری از طراحی مدرن در تجهیزات صوتی وارد عرصه تجهیزات موسیقی و صوتی کشور شده است ، که بهترین و باکیفیت ترین محصولات را بنابر تقاضای مشتریان ارائه نماید .
بدون دیدگاه